Pelagius Septim III

Pelagius Septim III – dwunasty cesarz Trzeciego Cesarstwa, znany również jako Pelagiusz Szalony. Cesarz, oraz Jarl Samotni po śmierci swojego ojca Magnusa Septima. Był mężem Katariah Septim, która zastępowała go w rządach oraz ojcem swego następcy Cassyndera Septima.

Historia

Przed wstąpieniem na tron

Pelagius urodził się w 3E 119 jako syn Magnusa Septim i jego żony Utheilli Direnni, dzieciństwo spędził w Wayrest razem ze swoją siostrą Jolethe Septim, w czasie Wojny o Czerwony Diament. Razem z matką i siostrą ukrywał się na Wyspach Balfiera, gdyż Wayrest zostało zajęte przez siły jego ciotki Potemy Septim.

Pelagius w czasie pobytu na wyspach zachowywał się normalnie i nic nie wskazywało że jest szalony, swoją pierwszą i jedyną bitwę miał stoczyć z siłami dogorywającej Potemy, Pelagius spisał się w walkach doskonale a jego wuj cesarz Cephorus Septim I był tak zadowolony że podarował Pelagiusowi Samotnię, jednak do czasu aż jej nie odbudowano władał tam Magnus, jego ojciec. Po śmierci Cephorusa I, Magnus pozostawił Samotnię swemu synowi a sam koronował się na cesarza, w tym okresie Pelagiusa zaczęło dręczyć szaleństwo, zachowywał się coraz bardziej nieodpowiednio i nieprzywidywanie.

Z polecenia ojca poślubił Dunmerkę o imieniu Katariah Septim, która była księżniczką Starego Ebonheart i bardzo zręczną dyplomatką, tylko ona mogła dostatecznie dobrze ukryć szaleństwo Pelagiusa. Przejęła wszystkie jego obowiązki i władała najpierw Samotnią a następnie całym cesarstwem. Już w tedy był znany jako niepełnosprawny umysłowo, przez swoje zachowanie, w czasie jednego balu próbował się powieści, po za tym miał opresje na punkcie zabójców, bez przerwy twierdził że próbuje go ktoś zamordować, po za tym był bardzo nieufny i bał się wielu innych rzeczy. Pewnego razu uwięził księżniczkę Silvenar ze sobą w pokoju i wypuścił ją dopiero kiedy pod drzwi wsunięto mu wypowiedzenie wojny, a w czasie jednego w festynów miejskich zdarł z siebie odzież.

W czasie jego rządów na Samotnią mieszkał w Błękitnym Pałacu, wiele lat później jego komnaty zostały nazwane Skrzydłem Pelagiusa, zostały opuszczone i nikt nie chciał tam przebywać, gdyż w skrzydle podobno straszyło, a po za tym było pamiątką po szalonych i krwawych rządach Septima nad Samotnią.

Cesarza Tamriel

Po śmierci ojca Pelagiusa 145 roku 3E Pelagius udał się do Cesarskiego Miasta gdzie został koronowany na cesarza, pozostawiając Samotnie w rękach siostry Jolethe jako jarla. W czasie koronacji, kiedy wkładano mu koronę na głowę prawie zemdlał jednak podtrzymało go jego żona, przez co tylko nieliczni to zauważyli. Pelagius szybko po koronacji został odsunięty od swych rządów, w jego imieniu zaczęła rządzić żona cesarzowa oraz Rada Cesarstwa. Chcąc pozyskać radę do swych planów Katariah zrzekła się wielu przywilejów cesarskich na korzyść rady. Pelagius w tym czasie odbywał rehabilitacje i podróże, gdzie próbowano wyleczyć go z szaleństwa, jednak nic to nie dało. W końcu w 147 roku 3E po kolejnych atakach Pelagiusa (gryzł i atakował gości pałacowych) Katariah postanowiła wysłać go do instytutu chorych umysłowo a samo mianowała się regentką. Przez następne 6 lat cesarz przebywał w różnych instytucjach gdzie go bezskutecznie leczono.

Zmarł w wieku 34 lat w swojej celi w świątyni Kynareth. Jego żona Katariah I panowała przez kolejne 46 lat, aż na świat przyszedł jej syn Cassynder Septim oraz osiągnął odpowiedni wiek by przejąć tron.

Dekret Pelagiusa i dziedzictwo

Przed śmiercią cesarz wydał dekret który stał się niezwykle sławny w Tamriel, w dekrecie zabraniał swoim poddanym pod groźba kary śmierci, umierania.

Cesarz Pelagius stał się znany jako Pelagius Szalony, i był najbardziej popularnym członkiem dynastii Septimów. Rocznica jego śmierci w cesarstwie jest obchodzona jako dzień zabaw i szaleństw.

Jego niestabilny umysł był wielokrotnie odwiedzany przez Sheogoratha deadrycznego księcia szaleństwa, który uważał go za najlepszego cesarza Tamriel, w Czwartej Erze jego umysł został odwiedzony i oczyszczony przez Dovahkiina, który przywrócił jego umysłowi spokój.

Rodzina

Ojciec - Magnus Septim
Matka - Utheilla Direnni
Siostra - Jolethe Septim
Żona - Katariah Septim
Syn - Cassynder Septim
Wuj - Cephorus Septim I
Ciotka - Bianki
Wuj - Antiochus Septim
Ciotka - Magna
Ciotka - Gysilla
Kuzynka - Kintyra Septim II
Ciotka - Potema Septim
Wuj - Mantiarco
Kuzyn - Uriel Septim III

Ciekawostki

Był pół Altmerem i pół Cesarskim
Podczas jego koronacji kiedy nakładano mu na głowę diadem, zemdlał. Podtrzymała go wtedy jego żona.
Podczas jednego z balów próbował się powiesić.

Nawigacja


Poprzednik Magnus Septim	Tytuł Cesarz Tamriel	Następca Katariah Septim


Poprzednik Magnus Septim	Tytuł Właściciel Amuletu Królów	Następca Katariah Septim


Poprzednik Magnus Septim	Tytuł Głowa Rodu Septimów	Następca Katariah Septim


Poprzednik Magnus Septim	Tytuł Władca Samotni	Następca Jolethe Septim

Cesarze Tamriel
Antiochus Septim • Attrebus Mede • Brazollus Dor Cyrodiil • Cassynder Septim • Cephorus Septim I • Cephorus Septim II • Hestra • Kastav Cyrodiil • Katariah Septim • Kintyra Septim I • Kintyra Septim II • Magnus Septim • Martin Septim • Morihatha Septim • Pelagius Septim I • Pelagius Septim II • Pelagius Septim III • Pelagius Septim IV • Reman I Cyrodiil • Reman II Cyrodiil • Reman III Cyrodiil • Tiber Septim (Hjalti)